تحقیق بررسی داروهای بیمارستانی (بیهوشی) در 23 صفحه ورد قابل ویرایش

داروسازی بیمارستانی

داروهای بیهوشی

پروپوفول (Propofol) C₁₂H₁₈O

اسامی تجارتی: دیپریوان (Diprivan) كلیموفول (Klimofol) ریكوفول (Recofol) در محلولهای 1و2 درصد قابل دسترسی می باشد محللو یك درصد برای تزریق وریدی و انفوزیون و محلول 2 درصد فقط برای انفوزیون می باشد.

یك سیستم نو و متفاوت هم برای القا و نگهداری بیهوشی در بیماران بزرگسال وجود دارد سیستم انفوزیون هدفمند این اجازه را می دهد كه سرعت و عمق بیهوشی را با تعیین غلظت خونهی پروپوفول در هر فرد مشخص نمود.

موارد مصرف

بیهوشی و سدیشن: پروپوفول یك داروی بیهوشی تزریقی است كه برای القا و نگهداری بیهوشی تجویز می شود همچنین برای ایجاد اثر آرام بخشی در تستهای تشخیصی، بیماران تحت جراحی با بی حسی موضعی و در بیماران تنفسی مسن كه پیش از سه روز در بخش مراقبتهای ویژه بستری می باشند مورد استفاده قرار می ‌گیرد. وقتی در بیهوشی استفاده می شود القاء بیهوشی و بازگشت بیمار سریع صورت می‌گیرد. اثر ضد دردی ندارد و مكمل ضد درد ممكن است نیاز باشد.

تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ بعد از عمل با پروپوفول كمتر از سایر بیهوش كننده ها می باشد گزارشاتی هم در مورد اثرات ضد تهوعی این داروها داده شده كه بیشتر بخاطر سدیشن این دارو می باشد.

خارش: یكی از بیشمار داروهای مورد مصرف در كنترل خارش است دوزهای پائین‌تر از دز خواب آوری پروپوفول اثر ضد اخرش داشته ودر پیشگیری از خارش ناشی از تزریق اپی دورال و اینتراتكال مورفین موثر بوده و نیز خارش ناشی از صفرا و انتقال سیگنالهای نخاعی خارش را مهار می كند.

مقدار مصرف:

بچه های بالای 3 سال 5/2 تا 5/3 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 9 تا 15 میلی گرم در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

بزرگسالان 5/1 تا 5/2 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 4 تا 12 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن در ساعت برای نگهداری بیهوشی.

برای ایجاد بیهوشی در هر 10 ثانیه 40 میلی گرم انفوزیون می شود برای مثال در فرد 70 كیلویی باید 105 تا 150 میلی گرم پروپوفول را در طی حدود 40 ثانیه تزریق نمود در افراد مسن و ناتوان نصف این مقدار باید انفوزیون شود و برای بچه بالای 3 سال كه مثلاً 20 كیلوگرم وزن دارد 50 تا 70 میلی گرم طی حدود 20 ثانیه انفوزیون می شود.

برای سدیشن در مراحل جراحی و تشخیص انفوزیون اولیه 6 تا 9 میلی گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن بمدت 3 تا 5 دقیقه توصیه می شود.

عوارض جانبی:

در فراورده هایی كه از روغن كرچك بعنوان حامل استفاده می كنند باعث ایجاد واكنشهای اتافیلاكسی می شود كه برای جلوگیری از بروز این مشكل از روغن سویا بعنوان حامل استفاده می كنند از عوارض دیگر درد در محل تزریق بخصوص اگر تزری وریدهای كوچك صورت گیری می باشد.

كه برای كاستن از این درد باید تزریق در رگهای بزرگتر و یا همراه با لیگنوكائین صورت گیرد.

اپنه به مدت بیش از 60 ثانیه در 12 درصد بیماران دیده شده است.

عوارض قلبی عروقی شامل كاهش فشار خون و برادی كاردی، تشنج و حركات غیرارادی.

تب، بی رنگ شدن ادرار در مصرف طولانی مدت نیز گزارش شده است.

تهوع، استفراغ و سردرد در طی ریكاوری (برگشت بیمار) ممكن است اتفاق بیفتد.

در ماه می 1989 كمیته سلامت داروئی انگلستان 268 مورد از واكنش های داروئی به پروپوفول در 2 میلیون بیماری كه از این ماده استفاده كرده بودند را بررسی نمود كه در بین آنها 37 مورد صرع 16 مورد حركات غیرارادی 10 مورد اپیتوتنوس 32 مورد واكنش انافیلالتیك و 13 مورد ایست قلبی و 8 مورد تأخیر در برگشت بیمار مشاهده شد.

در سال 1992 در مورد خطزرات استفاده از پروپوفول بعنوان آرامبخش كودكان بخش مراقبتهای ویژه تحقیقاتی در امریكا صورت گرفت (در انگلیس برای این مورد منع مصرف وجود دارد البته برای ایجاد اثر آرامبخشی در بیماران تنفسی مسن و همچنین ایجاد بیهوشی در كودكان بالای سه سال منع مصرفی در انگلیس وجود ندارد).

در گزارش آمده است كه 66 مورد عوارض عصبی، قلبی، كلیوی. هیپرلیپیدمی، هپاتومگالی و اسیدوز متابولیك و 5 مورد مرگ و میر مشاهده شده است. همچنین 170 مورد تشنجات تاخیری در بیماران تحت عمل سرپایی مشاهده شد.